Bir Altın Kelebek ödül töreni daha bitti. Öncelikle iyisiyle kötüsüyle, hatasıyla sevabıyla bu gecede emeği olan herkesi tebrik etmek lazım. Kolay bir iş olmadığı kesin.
Biz kimseyi kırmadan, birilerini hedefe koymadan, eleştirilerimizi tabii ki yapacağız. Önce iyilerden başlayalım.
Gecenin dekoru, ışığı harikaydı. Bu yıl sahne görseli benden tam not aldı. Çağla Şikel doğru seçimdi, Cem Davran ise risksiz. Gecenin trafiği çok kötü değildi ama akıcı olmadığı da kesin. Gerçi bu Türkiye ödül törenlerinin kronik durumu. Bu durumu yaşatmayan, tek büyük ödül töreni sanırım GQ’nun yaptığı.
Ödül dağılımı yine çok konuşulacak. Her ne kadar oylama ve jüri karışımı bir sistem olsa da bazı sonuçlar tatmin edici değil. Hemen büyük örneklerle başlayalım. Yılım en iyi pop erkek ve kadını Edis ve Aleyna Tilki. İkisini de başarılı bulmama rağmen, bu iki ödül bu iki taze kariyere büyük bence. Hak etmediklerini değil ‘henüz’ hak etmediklerini düşünüyorum. Onlar adına mutluluk verici olduğu kesin. Bence bu ödül, pişme süreçleri tamamlandığında bu isimlere zaten gidecek. Bu kadar erken vermek doğru mu emin değilim. Bu arada aynı kategoride Aleyna ile yarışan Sıla’nın gönlü de sanırım verilen onur ödülüyle alındı.
Edis’in şovu görsel olarak şıktı fakat izleyenler bilir, yeni değil. Hemen her konserinde var olan bir koreografi. Böyle özel gecelere biraz daha özenilmesi daha doğru olur diye düşünüyorum.
Aleyna Tilki’nin şovu ise tam Aleyna işiydi. İddialı, şaşırtıcı ve cesur. Orada gözüme takılan ise şu oldu; Aleyna bu rock işini çok sevse de rock dinleyicisi Aleyna’ya ön yargılı. Bu arada bence sade gibi görünse de kılık kıyafet, orkestranın makyajı, seçilen gitarlar işe özenildiğini gösteriyor. Aleyna Tilki’nin herkesi şok eden tekmesi ise hemen herkese tuhaf geldi. Konser gibi bir performans olsa da, izleyiciler ayakta ve çılgın bir enerjide olmayınca, bence biraz anlamsız kaldı yapılan hareket.
MFÖ böyle törenlerin prestij grubu artık. Bir anlamda belli bir yaş grubunu da onore etme stratejisi gibi. Sibel Can ve Eypio ise tek kelimeyle sıradandı.
Gecenin mütevazi ama keyif veren sürprizi Kenan Doğulu oldu. Full müzisyen bir adam olarak çıktı ve çok dozunda bir performans yaptı.
Gecede Acun Ilıcalı’nın büyük bir kitle tarafından gereksiz uzun bulunan konuşması çok eleştirildi. Ilıcalı’nın defalarca dinlediğimiz anıları yine karşımıza çıktı.
Dikkatimi çeken bir ayrıntı da ödül verenlerin seçimi oldu. En iyi proje ödülünü Yıldız Tilbe’ye neden Ebru Yaşar verdi, çoğu kimse anlam veremedi…
Demet Akalın’ın Aleyna Tilki’ye verdiği ödül de bana göre anlamlıydı. Akalın sektörel olarak rakibi olan genç şarkıcıya ödül vererek oldukça akıl dolu ve şık bir hareket yaptı. Kostümü yine her zamanki Demet kostümlerindendi.
Öte yandan Sertab Erener’in ödül almaması birçok izleyici gibi beni de hayal kırıklığına uğrattı. Buray’ın kendi tarzındaki önlenemeyen yükselişi ve ivme de göz ardı edilemezdi bence. Albüm kategorisinde ise Mabel Matiz’in ‘Maya’ albümü es geçilen projeler arasındaydı.
Cem Yılmaz’ın Hadise göndermesi, Hakan Altun, MFÖ ve diğer esprileri yine insanlara kahkaha attırdı. Çok da güzel oldu.
Ama Mahmut Tuncer’in sahneye çıktığında Cem Davran’ın tokalaşmaması, Mahmut Tuncer’in de “hasta değilim merak etmeyin” çıkışı bir özür gerektirir… Ayrıca arabesk müziğe olan genel tavır ve bakışa Hakan Altun’un verdiği tepki, keza ödülü Altın Kelebek’te hiç ödül alamamış Müslüm Gürses’e ithafen alması gecenin bombasıydı diyebilirim…
Ezhel ve Gazapizm’in ödül alması, Türkiye’de rap müziğinin artık hatrı sayılı bir duruma geldiğini gösteriyor. Radyolar “Biz niye yokuz Altın Kelebek’te” şeklinde serzenişte bulunuyorlar ya, sizin radyolarınızda niye Ezhel ve Gazapizm yok, diyesi geliyor insanın…
Hadise’nin sansürlenen klibine yönelik yaptığı açıklama ve aldığı en iyi klip ödülü sanki planlanmış gibiydi. Cuk oturdu.
Törenin çok uzun sürmesi, çok fazla ödül olması ve onur ödüllerinin fazlalığı biraz izleyicileri sıktı.
Dün gecenin özeti işte böyleydi diyebiliriz…
Tilki | MüzikOnAir
