Tahliye olduktan sonra ilk açık hava konserini veren Deniz Seki, Gülben Ergen’e verdiği röportajda duygu, düşüncelerini ve gelecek planlarını anlattı.
İşte o röportajdan dikkat çeken satırlar;
* Deniz şu anda ne hissediyorsun? Yüreğini bana anlatsana…
– Bu kadar şarkı yazan bir kadın olarak bütün kelimeleri unutmuş durumdayım. Çok şanslı, heyecanlı ve mutluyum. Özgürüm… Bu sene meslek hayatımda 20. yılım ve Harbiye Açıkhava’da ilk konserim…* Bu 20 yılın kaçını yok sayıyoruz?
– 3… Ama aslında saymıyoruz. Çünkü sevenlerim ve şarkılarım beni yaşattığı için var ama sessiz diyelim. İnanılmaz mutluyum. 5 Ağustos özgürlüğümün 2’nci ayı. 60 gün önce aramızda bir cam vardı. 2 ay sonra bütün camlar kalktı. Şahane bir konser oldu. Bu bir kavuşma konseriydi.* Toplam kaç albümün var?
– 8 albümüm var. Hepsinden de söyledim. O kadar güzel şarkı yazmışım ki… Kendime sessizce ve biraz utanarak “Ne güzel şarkılar yazmışım” dedim. Klipsiz olan bazı şarkılarıma ne kadar yazık olmuş. Bir gün “Klipsiz Şarkılar” adı altında bir proje yapacağım. Çok güzel olacağını hissediyorum. Konser repertuvarını belirlerken şarkı seçemedik. Onu da koyalım bunu da koyalım derken 35 şarkı çıktı. Bu da elenmiş hali. Bıraksalar 70 şarkı söylerdim. Polis radyosu gibi.* Özel günler senin için anlamını yitirdi mi yoksa daha mı anlamlandı?
– Çok daha anlamlandı. Hiç unutmam çok vefalı bir arkadaşım var, adı Gülben. Beni yılbaşından yoksun bırakmamak için 31 Aralık’ta ziyaretime gelmişti. Benim için çok kıymetliydi gelmen. O mutluluğumu anlatamam sana.* Benim için de öyle. Konserine özel olarak davet ettiğin kimler vardı?
– Çamlıca Kız Lisesi’nden arkadaşlarım geldi. Kader arkadaşlarımdan gelenler oldu. Bazıları açık cezaevine 3 ayda bir gidip geliyor. Bir arkadaşım konserim için cezaevi iznini denk getirdi. Ailem, aşkım, aşkımın akrabaları, sen ve diğer sanatçı arkadaşlarım, Gülşah Saraçoğlu.
Daha çok isim var ama inan heyecandan unuttum. Sahne kıyafetlerimi Gülşah hazırladı. Şunu da söylemek istiyorum. Gerçekten şahane bir ekiple çalışıyorum ve kendimi güvende hissediyorum.
Kaynak: Gülben Ergen – Hürriyet