Niran Ünsal, ‘Haber Bahane’ programında Gökay Kalaycıoğlu’nun sorularını cevaplayarak dikkat çeken açıklamalarda bulundu. Sanatçı, çocukluğu, hayatta yaşadığı zorlukları ve intiharın eşiğine nasıl geldiğini anlattı.
Hayattan Ağzımın Payını Aldım
Niran Ünsal, çocukluğunda yaşadığı zorluklarından bahsederek nasıl üstesinden geldiğini şu cümlelerle anlattı: “El yordamıyla hayatı öğrendim. Hayatın bir kılavuzu yok. Hayat herkese adil değil. Herkes, hayattan ağzının payını alıyor. Ben de aldım. Kendimi karamsarlığa ve işin içinde çıkamayacağım bir psikolojiye sürüklememeye çalıştım. 14-15 yaşından 30’lu yaşlara kadar insanın idrak süresi oluyor. Parçalanmış ailenin içinde dünyaya gelmiş olmam, yanlış arkadaşlıklarımın olması, annemin yaşadığı travmatik hikaye… Bunların hepsinden kendime dersler çıkardım. İnsanların gençliği aslında cahiliye dönemleridir. O dönemlerde yapılan hatalardan pek de mesul değiliz.”
Hayatta Kalabilmek İçin Hep Müziğe Tutundum
Hayatta kalabilmek için müziğe tutunduğunu belirten sanatçı, “Müzik beni en ücra en karanlık köşelerden alıp çıkardı. Yine işime tutundum. Benim hayatta tutunacak en güçlü dalım işimdi. Daha sonra bunun içine evlatlarım girdi. Hayatta kalabilmek için hep müziğe tutundum” ifadelerini kullandı.
Gökay Kalaycığlu’nun “Evlatların olmasaydı gider miydin?” sorusuna yönelik, abi ki. Kaç kere düşündüm. O köprünün dili olsa da konuşsa. Direksiyonu kırayım diye düşündüm. Anne olmasaydım intiharı düşünürdüm. Gençken düşünüyorsun işte” dedi.