Özellikle dijital platformlardaki ‘sahte tıklanma’ oyunu uzun bir süredir müzik camiası tarafından eleştiri alıyor. Nispeten daha az kitleye sahip no-name kişilerin milyonluk görüntülenme sayısına ulaşması kafalarda soru işareti bırakıyor. Şarkıcıların sahte tıklamalar ile büyük bir başarı elde etmiş gibi basına ve sosyal medyaya başarı lanse etmesi ise bu oyunun bir parçası.
Günaydın yazarı Hakan Uç da konuyu ela alan bir köşe yazısı yazdı. Uç, ”Şarkımız 1 milyonu geçti’ diye bülten yolluyorlar. Pardon ama kimi kandırıyorsunuz? Bu ucuz şovları kimse yemiyor artık!” ifadelerine yer verdi.
Peki başarılı olarak lanse edilen şarkıların milyonluk izlenmelerinin sahte olduğu nasıl anlaşılıyor? Hakan Uç’un aktardığına göre; ”Öncelikle sanatçılar, gerçek olmayan panellerden gelen bu sahte tıklanmalar için 60 bin lira ödüyor ve şarkıları kısa zamanda 1 milyon kişi tarafından izlenmiş gibi görünüyor. Ancak o sayıya ulaştıktan sonra o hızlı yükselme bir anda diye duruyor. Bir de izleyici profiline baktığınız zaman sanatçının fan gruplarında çok farklı ülkelerden dinleyiciler olduğunu görüyorsunuz; Malezya’dan tutun da Arjantin’e kadar…”
İşte yazının ilgili kısmı;
Ünlü sanatçılar, şarkılarının radyo listelerindeki şişirilmiş başarılarının propagandasını yapmayı bıraktı, şimdi de sahte izlenme rakamları ile sanal gündem yakalamaya çabalıyor. Adı sanı bilinen birçok popçu, çıkardıkları yeni şarkılarının izlenme sayısını yapay yollarla 1 milyon yaptıktan sonra, büyük bir başarı yakalamış gibi sosyal medyada kutlama görselleri paylaşıyor, bir de basına ‘Şarkımız 1 milyonu geçti’ diye bülten yolluyorlar. Pardon ama kimi kandırıyorsunuz? Bu ucuz şovları kimse yemiyor artık!
Peki olayın içeriğini bilmeyenleri bilgilendireyim. Mesela bu izlenmelerin sahte olduğunu nasıl anlarsınız? Çok basit. Öncelikle sanatçılar, gerçek olmayan panellerden gelen bu sahte tıklanmalar için 60 bin lira ödüyor ve şarkıları kısa zamanda 1 milyon kişi tarafından izlenmiş gibi görünüyor. Ancak o sayıya ulaştıktan sonra o hızlı yükselme bir anda diye duruyor. Bir de izleyici profiline baktığınız zaman sanatçının fan gruplarında çok farklı ülkelerden dinleyiciler olduğunu görüyorsunuz; Malezya’dan tutun da Arjantin’e kadar…
‘Sana ne, bırak insanlar kendileri çalıp kendileri oynasın’ diyenler olabilir. Haklısınız ama sorun şu: Şarkı tutmayınca niye biri de çıkıp “Yok arkadaş bu şarkım da olmadı, bu sefer maya tutmadı” diyemiyor? Herkes her zaman en iyisini yapmak zorunda değil ki. Bazen de olmuyor işte. Rakamlarla oynamanın ne size faydası var, ne dinleyene ne de sektöre..
Bir şarkı çıkarmanın maliyeti gerçekten çok yüksek. Aranjesi, klibi, tanıtımı, sosyal medyası, üstelik sahte izleyici sayılarına ulaşmanın bedeli derken yüzbinlerce TL ödeniyor. Maddi-manevi bu kadar çaba bu 1 milyonluk sahte şov için mi? Bu yatırımı daha karşılığı olan bir konuya yapsalar çok daha kârlı çıkmazlar mı?
Üstelik müzik platformunun radarına takıldıkları zaman maskeleri de düşüyor, o sahte 1 milyonluk başarı siliniyor.
Kendilerine sanal başarılar tasarlayanlara benim naçizane tavsiyem şu; şapkayı çıkartıp koyun önünüze, bir düşünün. Önemli olan yaptığınız şarkının seyircide gerçek, organik bir karşılığının olması…Önemli olan sizi gerçekten sevip takip eden bir kitlenizin olması. Gerisi boş, gerisi şov!
