12 Mayıs’ta Ferhan Şensoy,kavuğunu Rasim Öztekin’e devretti.
Oradaydım.ağlamadım. Gözyaşlarım istemeden ,uzun zamandır akmadığı kadar aktı.
İstanbul trafiğini herkes kadar bildiğim için,Fenerbahçeden Beyoğluna yürüyerek ve vapurla gittim.
Uzun zamandır vapura binmiyordum.Dışarda oturdum.Niyetim,İstanbul’da bir yerden bir yere gidişin Istırabını eğlenceye çevirmek.Çeviremedim.Geride kalan Kadıköy yakasının bütününün üzerini,yüksekliğini bilemedim bej rengi bir toz bulutu kaplamıştı.Kentsel dönüşüm! Belki de şarkılar Varolan kötülükleri biraz affettiriyor.Vapurun dışında cep telefonuma bir İstanbul şarkısının daha tohumunu kaydettim.Eve dönünce yazdım gitti…
Bu şehir beni ezdi geçti
Kaçıyorum o iş tamam
Gemilerim olsa yakarım
Dönüp arkama bakmam
Köprüler sizin olsun
Geçerken boğaza bakın
Trafik düğüm bayram
Tekerinize kına yakın
Telef oldu sokaklarda
Sokağın kedileri
Hepimizin üstünden geldi geçti
İş makineleri
Her taraf toz duman
Bizim mahalle en başta
Bu şehrin adı kaldı
Unutulmuş eski bir aşkta.
Kavuğun devrinde,ağlamadığım halde gözyaşlarım niye aktı?Ferhan’a mı,Rasim’e mi,kavuğamı yoksa istanbul’a mı? Bilmiyorum.
İlhan Şeşen | MüzikOnair
